وجود مقدار بالای تفاوت میان میانگین شاخص های آماری در بین شهر اصفهان و آمستردام نشان از ضعف جدی زیرساخت های موجود در زمینه گردشگری با دوچرخه در شهر اصفهان و نیاز توجه جدی به رفع این کاستی ها را نشان می دهد.
۲: چالش های سیاسی وقانونی با ۱/۱۱ واحد تفاوت میانگین (آمستردام ۳۰/۳۶ و اصفهان ۲/۲۳):
تفاوت فاحش میان میانگین های حاصل از پژوهش در بین دوشهر اصفهان و آمستردام به وضوح نبود قوانین حمایتی و سیاست های اثرگذار در ترغیب و تشویق قشهای مختلف جامعه به استفاده از دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه ارزان و بدون آلایندگی در کشور ایران را نشان می دهد.
۳:چالش های ایمنی دوچرخه سوار و امنیت دوچرخه با ۴۸/۷ واحد تفاوت میانگین(آمستردام ۱۷/۱۸و اصفهان۶۹/۱۱)
وجود ۴۸/۷ واحد تفاوت نشان دهنده ایمنی پاین دوچرخه سوار و امنیت پایین دوچرخه و احتمال بالای سرقت دوچرخه و لوازم جانبی ان در شهر اصفهان نسبت به شهر آمستردام دارد که تأثیر منفی بر استفاده از دوچرخه و گردشگری با دوچرخه در شهر اصفهان دارد و باید رفع شود.
۴: چالشهای فرهنگی و میزان پذیرش دوچرخه با ۳۶/۵ واحد تفاوت میانگین(آمستردام۶۳/۲۹واصفهان ۲۷/۲۴)
تفاوت ۳۶/۵ میانگین شهر های آمستردام و اصفهان نشان از تأثیر منفی وجود تفاوت های فرهنگی و محدودیت بانوان در استفاده از دوچرخه,نبود فرهنگ ترافیکی صحیح در استفاده از دوچرخه و عدم توجه به حقوق دوچرخه سواران از طرف رانندگان خودروهای در حال تردد در استفاده از دوچرخه در شهر اصفهان دارد.
۵: چالش های اقتصادی و تاریخی با ۹۸/۳ واحد تفاوت میانگین (آمستردام ۵۵/۲۰ و اصفهان ۶۷/۱۶)
تفاوت ۹۸/۳ واحدی میانگین شهر آمستردام با شهر اصفهان نشان از تأثیر منفی وجود چالش های اقتصادی و نوسانات قیمت ارز و کاهش قدرت خرید خانوار ایرانی و عدم تأثیر پذیری وجود پیشینه تاریخی استفاده از دوچرخه از حدود ۹۰ سال قبل در شهر های ایران همچون شهر اصفهان بر روی استفاده از دوچرخه دارد.
۶: چالش های محیطی و اقلیمی با ۱۹/۲ واحد تفاوت میانگین(آمستردام ۸۷/۱۹ و اصفهان ۶۸/۱۷)
وجود ۱۹/۲ واحدی تفاوت میان میانگین شهرهای آمستردام و اصفهان علارغم برتری آب و هوایی شهر اصفهان به لحاظ دمایی و میزان بالاتر ساعات آفتابی نشان دهنده تأثیر منفی شیب نسبی بالاتر در شهر اصفهان و دیگر عوامل محیطی و اقلیمی از جمله میزان بالای آلودگی هوا بر روی گرایش مردم در شهر اصفهان برای استفاده از دوچرخه دارد.
گسترش دوچرخه سواری مستلزم رفع موانع توسعه آن است . این موانع عمدتاً شامل مسائل فرهنگی، کمبود تسهیلات دوچرخه سواری و ملاحظات اقتصادی و چالش های محیطی و اقلیمی و کمبود قوانین و سیاست گذاری های حمایتی از طرف دولت دانست. در زمینه گردشگری با دوچرخه مشکل اصلی طبق یافته های حاصل از پژوهش در وحله اول مشکلات زیرساختی و عدم وجود امکانات و پشتیبانی های لازم از استفاده کنندگان دوچرخه در ایران است.
شکل شماره (۵-۱)چالش های گردشگری با دوچرخه در شهر اصفهان به ترتیب میزان اثرگذاری
۵-۶-پیشنهادات و راه کارهای حاصل از پژوهش
سرمایه گذاری در زیر ساخت های گردشگری با دوچرخه از جمله تهیه دوچرخه های مدرن و استاندارد.
گسترش تعداد ایستگاه های دوچرخه شهر اصفهان در دو محور طبیعی و فرهنگی اصلی که اساس استخوان بندی شهر را تشکیل می دهد. زاینده رود در جهت غربی – شرقی به عنوان محور طبیعی و چهارباغ در جهت شمالی – جنوبی،به عنوان محوری فرهنگی و مصنوعی محسوب می شوند.
چاپ نقشه های استاندارد برای گردشگری با دوچرخه که حاوی اطلاعاتی همچون شیب مسیرها،جاذبه های ویژه مسیرها، محل پارکینگ دوچرخه،مهمانسرا و امکانات بیتوته کردن برای دوچرخه سوران،کارگاه تعمیرات دوچرخه،اطلاع رسانی در مورد محل های سرویس دوچرخه مکانی آثار دیدنی ،محل ایستگاههای راه آهن برای بارگیری دوچرخه،محل های کرایه کردن دوچرخه و غیره.
تهیه طرح جامع نظام حمل و نقل دوچرخه در شهر اصفهان.
طراحی ویژه پارکینگ مناسب دوچرخه در شهر اصفهان.
افزایش تعداد ایستگاههای دوچرخه در شهر اصفهان به نحوی که بتواند پوشش مناسب را در کل شهر ایجاد نماید.
طراحی نوعی دوچرخه مناسب برای بانوان و افراد زیر۱۸ سال .
مشارکت جدی همه سازمان های شهری در تشویق کارمندان به استفاده از دوچرخه درشهر اصفهان.
بهره برداری از الگوهای صحیح کشورهای پیشتازی همچون هلند در زمینه استفاده از دوچرخه.
پر رنگ تر شدن نقش سیستم های رسانه ای و تبلیغی در استفاده از این وسیله نقلیه پاک.
مدل سازی شبکه ترافیکی دوچرخه خاص شهر اصفهان با توجه به شرایط توپوگرافی مناسب شهر اصفهان به عنوان الگو برای سایر شهرهای کشور .
ایجاد یک شبکه گذرگاهی تفریحی ویژه دوچرخه در حاشیه زاینده رود می تواند نقش بسیار موثری در شادی و نشاط اجتماعی شهروندان ایفا نماید.
اصلاحات مناسب درشرایط و ضوابط حمل و نقل ،قوانین ترافیک در جهت افزایش ایمنی دوچرخه سواران.
استفاده از فضاهای سبز و درخت کاری در طول مسیر دوچرخه سواری یا بالعکس ایجاد مسیرهای دوچرخه در کنار چشم اندازهای زیبا و فضاهای سبز.
ختم مسیرهای اصلی دوچرخه به وسایل حمل و نقل عمومی و گسترش امکانات لازم برای بهره گیری از حمل و نقل عمومی در حمل دوچرخه(اتوبوس های مخصوص حمل دوچرخه).
قرار دادن دوچرخه های کرایه ای یا رایگان در داخل پارکینگ های بزرگ خودروها به نحوی که افراد پس از پارک خودروشان بتوانند با بهره گرفتن از این نوع دوچرخه ها به دیگر نقاط بروند.
استفاده از سطوح شیب دار(رمپ) مناسب در کناره های مسیرهای پلکانی.
استفاده از تابلوهای هشداردهنده الکترونیکی و غیر الکترونیکی خصوصا در تقاطع ها .
آموزش موتورسواران برای جلوگیری از تردد آنها در مسیرهای دوچرخه و فرهنگ سازی برای احترام به دوچرخه سواران.
توسعه فرهنگ گردشگری با دوچرخه از طریق برگزاری کنفرانس های علمی و همایش های بین المللی.
ایجاد نظام آموزش رسمی گردشگری با دوچرخه و تربیت راهنمایان تورهای گردشگری با دوچرخه.
پرداخت بن تشویقی برای خرید دوچرخه مشروط به استفاده از دوچرخه در حداقل تعداد خاصی از روزها.
توسعه نظام پشتیبانی از ورزش دوچرخه سواری در سازمان ورزش و جوانان.
استفاده از انواع جدید دوچرخه های برقی،دوچرخه چند نفره، دوچرخه های تاشو، تاکسی دوچرخه.
تغییر نگرش گردشگران داخلی وخارجی با ارائه خدمات متفاوت و تجربه های نو در گردشگری با دوچرخه در شهر اصفهان.
ساخت راه ها و مسیرهایی در مناطق طبیعی همچون پارک های جنگلی و کوهستان های اطراف شهر که قابلیت لازم را برای تردد گردشگران دوچرخه سوار را داشته باشند.
ایجاد ایستگاه های تعمیر دوچرخه و امداد دوچرخه در سطح شهر.
۵-۶- ۱-پیشنهادات تحقیقات آینده
انجام تحقیقی با عناوین مشابه همین تحقیق در دیگر کلان شهر ها و مقاصد گردشگری ایران مانند کیش ,شیراز,یزد و مشهد.
انجام تحقیق و پژوهش گسترده بر روی استفاده از دوچرخه در شهر تهران برای کاهش میزان شدید آلودگی هوا.
انجام پژوهش بر روی دیگر ابعاد گردشگری ورزشی و گردشگری سلامت در شهر اصفهان.
ﻧﮕﺎرش ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﮋوهشی در رابطه با گرایش شهروندان به استفاده از دوچرخه- فایل ۳۳
