نتایج پژوهش طالب زاده نوبریان و همکاران(۱۳۸۷) نشان داد که جو مدرسه نه تنها بر پرورش مهارتهاى اجتماعى مورد بررسى در فراگیران اجتماعى تأثیر دارد، بلکه بر واریانس مشترک این مهارتها نیز مؤثر است. مطالعهى مفهومى هر یک از مهارتهاى اجتماعى نشان داد که واریانس مشترک مهارتهاى اجتماعى، از ۶ متغیر دیگر تأثیر پذیرفته است که عبارتند از: خودآگاهى، عزت نفس، گسترش روابط، اعتماد و احساس امنیت، توجه به عواطف فردی و انعطاف پذیری.
غیبی و همکاران(۱۳۹۱)در پژوهش خود بیان داشتند برای ایجاد یا افزایش خودکارآمدی دانشجویان لازم است آنها از سبکهای یادگیری هر رشته تحصیلی و مشاغل مرتبط با آن آگاهی یابند تا بتوانند از نظر تحصیلی و شغلی موفق باشند. همچنین باید تدابیری اتخاذ کرد تا سبک ها و روش های تدریس استادان در دانشگاه متناسب با سبک یادگیری خاص هر رشته تحصیلی باشد تا آموزش مطلوب تحقق یابد و دانشجویان بتوانند مبانی رشته تخصصی خود را یاد بگیرند و از دانش خود به طور کاربردی استفاده کنند تا خود را افرادی کارآمد بدانند.

فشارکی و همکاران (۱۳۸۹)در پژوهشی تحت عنوان تأثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مسأله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد دریافتند که آموزشهای مؤثر میتواند خودکارآمدی دانشجویان در جهت اجرای عملکرد مرتبط با آنان را ارتقا دهد.
نتایج پژوهش کریم زاده و همکاران (۱۳۸۵) نشان داد که هر اندازه خودکارآمدی فرد بالاتر باشد، پیشرفت تحصیلی بیشتر خواهد داشت.
اعرابیان و همکاران (۱۳۸۳) در پژوهشی تحت عنوان بررسی رابطه باورهای خودکارآمدی بر سلامت روانی و موفقیت تحصیلی دانشجویان به این نتیجه دست یافتند که باورهای خودکارآمدی قوی بر سلامت روان دانشجویان اثر داشته، در حالی که این باورها بر موفقیت تحصیلی دانشآموزان اثرگذار نمی باشد.
کایوند و همکاران (۱۳۸۸) در پژوهشی تحت عنوان اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان پسر سال اول متوسطه ناحیه ۴ آموزش و پرورش شهر اهواز نشان دادند که آموزش مهارتهای ارتباطی باعث کاهش اضطراب اجتماعی و مؤلفه های آن، یعنی (اجتناب و پریشانی اجتماعی و ترس از ارزیابی منفی) دانشآموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است.
بر اساس یافته های پژوهش کریمی طرقبه و همکاران (۱۳۸۸) بین خودکارآمدی تمرینی با مراحل تغییر رفتار تمرینی آنان رابطه معنی داری وجود دارد. ضمن اینکه از طریق خودکارآمدی میتوان احتمال تغییر مرحله رفتار تمرینی دانشجویان را نیز پیشبینی کرد.
عطوفی سلمانی و همکاران (۱۳۸۴) در پژوهشی تحت عنوان بررسی تأثیر جو روانی-اجتماعی کلاس بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه پنجم شهر کاشان به این نتیجه دست یافتند که بین جو روانی-اجتماعی کلاس و پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد و می توان بر اساس جو روانی-اجتماعی کلاس و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را پیشبینی کرد.
فراهانی و همکاران(۱۳۸۱) به بررسی رابطه خودکارآمدی با نگرش و عملکرد تحصیلی درس ریاضی در دانشآموزان سوم راهنمایی شهر تهران به این نتیجه دست یافتند که بین خودکارآمدی و نگرش نسبت به ریاضی با عملکرد در ریاضی رابطه مثبت و معنادار دارد.
در تحقیق وانگ و مارتل؛ به نقل از مجنونی (۱۳۸۱) نشان داده شده است که جو کلاسی به ابعاد شناختی و اجتماعی آن بستگی دارد و چنانچه مدیریت کلاس مطلوب باشد، به افزایش مشارکت، کاهش رفتارهای مشارکت مخرب و استفاده ی مناسب از زمان آموزش منجر میگردد. رفتار اجتماعی معلم با دانش آموز نیز بر میزان یادگیری آنها اثر دارد و سبب ایجاد حس عزتنفس دانشآموزان و پرورش رابطه دوستانه در کلاس درس و مدرسه میگردد.
جمعبندی ادبیات پژوهش:
بررسی نتایح مطالعات نشان میدهد که اختلال اضطراب اجتماعی نقش مهمی در ایجاد اختلال در خودکارآمدی دارد. البته خودکارآمدی به تنهایی عامل آسیب پذیری اختلال اضطراب اجتماعی نیست بلکه تداوم ضعیف خودکارآمدی نقش تعیین کنندهای در اضطراب اجتماعی ایفا میکند. همچنین نتایج نشان دادند نوجوانان مضطرب اجتماعی خودارزیابی پایین تری از خود نشان میدهند. خودکارآمدی ضعیف موجب اضطراب و افسردگی و افت تحصیلی میشود، و افزایش خودکارآمدی بهبود سلامت عمومی را به دنبال دارد.
اگر چه تحقیقات زیادی در مورد متغیرهای پژوهش در نمونه ها و فرهنگهای مختلف انجام گرفته است ولی در تعمیمپذیری این پژوهشها باید جانب احتیاط را رعایت و بر شرایط اقلیمی و فرهنگی نیز توجه نمود. بنابراین هدف این پژوهش بررسی نقش پیشبینیکنندگی اضطراب اجتماعی و جو روانی اجتماعی کلاس بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان دوره دبیرستان میباشد.
فصل سوم
روش تحقیق
در این فصل به طرح پژوهش، جامعه و نمونه آماری، روش نمونه گیری، روش اجرای پژوهش، ابزار گردآوری اطلاعات و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شده است.
روش پژوهش:
پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد که به نقش پیش بینی کنندگی اضطراب اجتماعی و جو روانی اجتماعی در ارتباط با خودکارآمدی تحصیلی پرداخته است.
جامعه آماری:
جامعه پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر و پسر سوم دبیرستان شیراز(۵۴۰۰نفر) بودند که با توجه به جدول مورگان ۳۶۰ نفر از این دانش آموزان نمونه آماری را تشکیل میدهند.
نمونه و روش نمونه گیری:
نمونه مورد مطالعه در این پژوهش در مجموع شامل ۳۶۱ دانشآموز دختر و پسر سال سوم دبیرستان شامل ۱۷۳ دانش آموز دختر و ۱۸۸ دانش آموز پسر بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای مرحله‌ای استفاده گردید. به این ترتیب که ابتدا از بین نواحی چهارگانه آموزش و پرورش، یک ناحیه بطور تصادفی انتخاب و سپس بطور تصادفی ۳ مدرسه پسرانه و ۳ مدرسه دخترانه از آن ناحیه انتخاب و از کلیه دانشآموزان آن مدارس آزمون بعمل آمد.
جدول ۳-۱ توزیع خصوصیات نمونه را بر حسب جنس نشان می دهد.
جدول۳-۱ توزیع خصوصیات نمونه بر اساس جنس