ماخذ: سازمان جهاد کشاورزی شهرستان رشت -۱۳۸۵
تصویر۳-۲. نمایی از باغات چای در دهستان لاکان –روستای نارنج کل
تصویر۳-۳. محصولات باغی در دهستان لاکان- روستای نارنج کل
۳-۲-۸-۲-۲. صنعت
صنعت به هر شکل که باشد، اعم از سنگین، سبک، صنایع کوچک و صنایع دستی می تواند در توسعه هر کشوری دخالت نماید و این تاثیر زمانی زیاد می شود که صنعت مراحل تعالی را پیموده و به شکوفایی برسد. صنایع کوچک روستایی و صنایع دستی دو صنعت مورد توجه در روستاهاست.
کوچاندن صنعت به روستا می تواند این مزیت را داشته باشد که در بلند مدت، توزیع اقتصادی بین جوامع شهری و روستایی، شکل عادلانه تری به خود بگیرد. استقرار صنعت در روستا می تواند با جذب و به کارگیری نیروی کار در مشاغل غیرکشاورزی، از نسبت زمین به کار بکاهد و در نهایت موجب افزایش خود اتکایی در روستا را فراهم آورد، همچنین با ایجاد صنایع روستایی می توان در مقاطعی از سال که فعالیتهای زراعی تعطیل می شوند نیروی کار را برای کسب در آمد های بیشتر به این سمت سوق داد(امامی نژاد، ۱۳۸۰، ۶۲).
بطور کلی صنایعی که در روستاهای بخش مرکزی شهرستان رشت موجود است شامل صنایعی است مثل کارخانه برنجکوبی در اکثر روستاها مثل کژده در دهستان حومه، طش در دهستان پیربازار، فلکده، کتیگر، وسقالکسار در دهستان لاکان و. .، دام و طیور در روستای کژده که به انجماد و بسته بندی گوشت قرمز و طیور می پردازند، باغی که به بسته بندی محصولات خشکباری می پردازند و در روستای تخسم دهستان لاکان قرار دارد و در گروه محصولات دام وطیور تولید دان مرغ در دهستان پسیخان، تولید کنسرو زیتون در پیربازار و همین طور سایر گروه ها یی که در جدول (۴-۱) موجود میباشد.
۳-۲-۸-۲-۳. خدمات
یکی از مهمترین محورهای توسعه روستایی، موضوع ارائه خدمات همراه با تولید است. نقش خدماتی سکونتگاه های روستایی طیف وسیعی از انواع خدمات زیربنایی شامل شبکه ارتباطی، حمل ونقل، آب آشامیدنی، برق، گاز، پست و مخابرات، فاضلاب و دفع زباله و بهسازی مسکن روستایی، همچنین خدمات روبنایی مانند خدمات آموزشی و درمانی، اداری و انتظامی، مذهبی و فرهنگی، ورزشی و تفریحی و تجاری را در بر می گیرد. در این میان خدمات زیربنایی ای که مهمترین اقدام جهت تثبیت جمعیت در روستاها است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین دلیل است که ارائه این نوع خدمات به مناطق روستایی درصدد برنامه های دولت قرار گرفته است و از این طریق سعی گردیده که زمینه های لازم برای ماندگاری روستائیان فراهم شود تا متعاقبا خدمات برتر و بالاتر بدانها ارائه گردد. خدماتی که برای توسعه روستایی کشور بر دستگاه های اجرایی حاکم است، عبارت است از: راهسازی، برق رسانی وآب رسانی، البته مراد از خدمات در تحقیق حاضر خدمات آموزشی و نحوه توزیع آن است. در برنامه ریزی توسعه خدمات برخی نظریه مکان مرکزی، برخی دیگر به قانون نظریه مکان مرکزی توجه کرده اند. اما آنچه مسلم است رویکردهایی چون (کارکردهای شهری درتوسعه روستایی و مدل های تخصیص مکانی) به نوعی تاثیر پذیرفته و برخاسته از نظریه مکان مرکزی هستند. به عبارت دیگر ریشه این دو رویکرد در نظریه مکان مرکزی نهفته است(افتخاری، ۱۳۸۰، ص۳۱).
۳-۲-۸-۲-۳-۱ . خدمات زیربنایی
برق
از مجموع روستاهای بخش مرکزی ۹/۳۰ درصد در دهستان پیربازار، ۷/۲۹ درصد در دهستان حومه، ۸/۲۳ درصد در دهستان لاکان و ۴/۱۵ درصد نیز در دهستان پسیخان دارای برق هستند در مجموع با توجه به خدمات رسانی در روستاها تمامی روستاهای بخش دارای برق می باشند.
جدول ۳-۱۰. تعداد روستاهای دارای برق به تفکیک دهستان
دهستان | پسیخان | پیربازار | حومه | لاکان | جمع |
تعداد | ۱۳ | ۲۶ | ۲۵ | ۲۰ | ۸۴ |
درصد | ۴/۱۵ | ۹/۳۰ | ۷/۲۹ | ۸/۲۳ | ۱۰۰ |
مأخذ: مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵
آب
در کل بخش مرکز مجموع ۱۷ روستا دارای آب لوله کشی تصفیه شده است و نحوه توزیع آن در سطح دهستانها بدین صورذت است که پیربازار ۱/۴۱ درصد دارای آب است و در سطح دهستان لاکان نیز ۵/۲۳ درصد دارای آب، و پسیخان و حومه نیز هر کدام ۶/۱۷ درصد دارای آب هستند.