مطالب مربوط به نحوه امتیازدهی و شاخص‌های مربوط به هر یک از عناصر شش گانه مذکور، در فصل اول به تفصیل ارائه شده است.
ج- متغیرهای کنترل:
“در یک تحقیق، اثر تمام متغیرها را بر یکدیگر نمی توان به طور همزمان مورد مطالعه قرار داد. بنابراین محقق اثر برخی از متغیرها را کنترل نموده، آن ها را خنثی می‌کند. این نوع متغیرها متغیر کنترل نامیده می‌شود” (سرمد و دیگران،۱۳۸۹). در این پژوهش ویژگی‌هایی از شرکت که در مطالعات قبلی به این نتیجه رسیده‌اند که با سیاست افشای شرکت همبستگی دارد، به عنوان متغیر کنترلی مد‌نظر قرار می‌گیرد.

مالکیت مدیر: به دلیل اینکه مالکیت مدیریت می‌تواند بر ترجیحات مدیران در خصوص افشا برای ذینفعان تاثیر بگذارد (ناجار و همکاران^[۱۱۸] ۲۰۰۳، هویی و همکاران^[۱۱۹] ۲۰۰۹)، مالکیت مدیران در شرکت‌های سهامی (CEO_HOLD) به عنوان متغیر کنترلی لحاظ می‌شود. هم چنین بمبر و همکاران^[۱۲۰](۲۰۱۰) یافتند که مدیران ارشد بر سیاست افشای اختیاری تاثیر می‌گذارند. در این پژوهش، در صورتیکه حداقل یکی از مدیران مالک بیش از۵درصد سهام باشد، متغیر کنترلی برابر یک و در غیر این صورت صفر می‌باشد.
متوسط بازدهی سهام: تحقیقات قبلی (لانگ و لاندهولم^[۱۲۱] ،۱۹۹۳؛ ناجار و همکاران،۲۰۰۳؛ برجمن و ریچادهاری^[۱۲۲]، ۲۰۰۸؛ چن و همکاران^[۱۲۳]،۲۰۰۸) بدین نتیجه رسیدند که افشای شرکت با عملکرد آن همبستگی دارد. بنابراین متوسط بازدهی سالانه سهام (RET) برای پنج سال کنترل می‌شود. هم چنین اگر متوسط بازدهی سالانه سهام منفی باشد، متغیر NEG_RET نیز در معادله منظور می‌گردد. به علاوه نوسانات عملکرد شرکت، STD_RET، به منظور لحاظ کردن عدم تقارن اطلاعاتی بین شرکت و ذینفعانش، به عنوان متغیر کنترلی در نظر گرفته می‌شود.
نسبت ارزش بازار به دفتری: به منظور کنترل فرصت های رشد شرکت در معادله لحاظ می‌شود. چراکه فرصت های رشد نیاز به تامین مالی خارجی ایجاد می‌کند که آن هم، انگیزه برای افشای اختیاری را افزایش می‌دهد (فرانکل و همکاران^[۱۲۴]،۱۹۹۵).
اندازه شرکت: تحقیقات قبلی(کازنیک و لو^[۱۲۵]، ۱۹۹۵؛ احمد و کورتیز^[۱۲۶]،۱۹۹۹؛ ثقفی و ملکیان،۱۳۷۶) نشان دادند که بین اندازه شرکت و افشای اختیاری رابطه وجود دارد. بنابراین لگاریتم طبیعی اندازه شرکت به عنوان متغیر کنترلی منظور می‌شود.
۹-۳- روش‌های آماری تحلیل اطلاعات
از نظر آماری در این پژوهش عمدتا از تکنیک های تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده می‌شود. “تحلیل همبستگی ابزاری آماری برای تعیین نوع و درجه رابطه یک متغیر کمی با متغیر کمی دیگر است"(مومنی،۱۳۸۹). در رابطه با آزمون فرضیه مربوط به این پژوهش می بایست از تحلیل همبستگی جزیی (تفکیکی) استفاده نمود. همبستگی جزیی، همبستگی میان دو متغیر با حذف اثرات سایر متغیرهاست. در صورتی که تحلیل های همبستگی، وجود رابطه بین رتبه شرکت و میزان افشای اختیاری را تایید نمود، در ادامه به منظور تعیین نوع رابطه از آزمون رگرسیون چندگانه (چندمتغیره) استفاده خواهیم کرد.
۱۰-۳- تحلیل عاملی
در برخی تحقیقات به دلایل مختلف با حجم زیادی از متغیرها روبرو هستیم. برای تحلیل دقیق تر و رسیدن به نتایج علمی تر و در عین حال عملیاتی تر، پژوهشگر به دنبال کاهش حجم متغیرها و تشکیل ساختار جدیدی برای آنها است و به این منظور از روش تحلیل عاملی استفاده می کند.
نخستین کار درباره تحلیل عاملی توسط چارلز اسپیرمن (۱۹۰۴) صورت گرفت، به گونه ای که وی را « پدر» این روش شناخته اند. بعد از او کارل پیرسن (۱۹۱۰)، روش «محورهای اصلی» را پیشنهاد کرد و هُتلینگ (۱۹۳۳) آن را به گونه کاملتری توسعه داد.