تاریخ استعمال؛ شواهد؛ وجه اشتقاق.

 

• • ــــــ . “ب ـ دیگر زبان‌های ایران"، در: محمد بن حسین بن خلف برهان [برهان تبریزی]. برهان قاطع. به اهتمام محمد معین. تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲، ص چهارده ـ سی و شش.

 

این مقاله، ادامه مقاله ابراهیم پورداوود با عنوان “زبان‌ و لهجه‌های ایرانی"، در همین کتاب می‌باشد.)
زبان مادری، ختنی، سغدی، خوارزمی، تخاری، پارسی یا دری، پهلوی و پارسی.

 

• • ــــــ . “پاسخ «شبه انتقاد»” [بر انتقاد حسین پژمان بختیاری]. یغما. س۱۷. ۱۳۴۳، ص۴۸۰ـ۴۸۴.*

 

• • ــــــ . “[تطبیق فعل با فاعل (یا مسندالیه) و علامت جمع]” [پرسش و پاسخ]. جهان نو. س۸ . ۴ مرداد ۱۳۳۲، ص؟*؛ نیز در: محمد معین. مجموعه مقالات. به کوشش مهدخت معین. تهران: معین، ۱۳۶۷، ج۲، ص۴۵۹ـ۴۶۲.

 

گرام یا گرامی؛ “ان” یا “ین” در جمع فارسی؛ مطابقت فعل با اسم جمع؛ “درب” یا “در"؛ “نظریات” یا “نظرات".

 

• • ــــــ . “ج ـ لهجه‌های ایرانی"، در: محمد حسین بن خلف برهان [برهان تبریزی]. برهان قاطع. به اهتمام محمد معین. تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲، ص سی و هفت ـ چهل و چهار.

 

(این مقاله ادامه مقاله “ب ـ لهجه‌های ایرانی"، از همین نویسنده در همین کتاب است.)
لهجه‌های ایرانی، خویشاوندی لهجه‌ها، تفاوت لهجه‌های خراسان و ماوراءالنهر.

 

• • ــــــ . “خدمات نصیرالدین طوسی به زبان و ادب پارسی"، در کنگره خواجه نصیرالدین طوسی (تهران، ۶ـ۱۲ خرداد ماه ۱۳۳۵)، یادنامه خواجه نصیرالدین طوسی. تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۳۶، ج۱، ص۱۱۶ـ۱۳۲.

 

۱ـ کتب فارسی خواجه ۲ـ مختصات کتب فارسی خواجه.

 

• • ــــــ . “داد، هر آینه، ایشان” [پرسش و پاسخ]. یغما. س۱۳. ش۲. پیاپی ۱۴۲. اردیبهشت ۱۳۳۹، ص۱۰۶ـ۱۰۸.

 

• • ــــــ . مجموعه مقالات. به کوشش مهدخت معین: “عباراتی از قابوس‌نامه". تهران: معین، ۱۳۶۷، ج۲، ص۲۷۶ـ۲۷۸.

 

اشتقاق “گویا” و “میرا"؛ اشتقاق “زیان” و “گریان".

 

• • ــــــ . “کلمه دروازه مفرد است یا مرکب؟". یغما. س۱۱. ش۱۲. پیاپی ۱۲۸. اسفند ۱۳۳۷، ص۵۶۹ـ۵۷۱.

 

تلفظ دروازه در لهجه‌های گوناگون معاصر؛ تاریخچه؛ “واز” و “وازه” در کلمات.

 

• • ــــــ ؛ کیا، صادق؛ مقربی، مصطفی. “اقتراح، چگونه باید نوشت: حرف «به»". سخن. دوره ۱۰. ش۳. خرداد ۱۳۳۸، ص۲۳۳ـ۲۴۰.

 

نقش؛ تحولات؛ شیوه نوشتن.

 

• • معین آل داوود، فریمان. “دوگانگی حالت ضمیر شخصی در فارسی میانه". فرهنگ ایران زمین (یادگارنامه پورداوود). ج۲۱. ۱۳۵۵، ص۱۶۳ـ۱۶۷.

 

حالت فاعلی ضمیر در فارسی میانه؛ موافقان و منکران حالت دوگانگی ضمیر؛ املای مشترک برای ضمیرهای غیر از اول شخص مفرد در حالت فاعلی و غیرفاعلی؛ بازمانده‌ای در فارسی دری.

 

• • معین‌فر، محمدجعفر. “خط، دام معنی". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. س۲۴. ش۲. تابستان ۱۳۷۰، ص۲۳۹ـ۲۵۲.

 

صامت‌ها و مصوت‌ها و نشانه‌ها در خط فارسی؛ اشتباهات معنایی و صرفی ناشی از خط فارسی در ترجمه‌های آن.

 

• • ــــــ . “معرفه و نکره در فارسی: کوششی در بیان ریاضی فارسی"، ترجمه ماری اردهالی (آرادگلی). راهنمای کتاب. س۲۰. ش۳ـ۴. خرداد ـ تیر ۱۳۵۶، ص۲۳۴ـ۲۳۹.

 

پژوهشی درباره جزء “ی"، “را"، “که” و “درنگ"؛ ساخت شانزده جمله به همراه یک عنصر فعلی و دو عنصر اسمی؛ ارزش عددی “ی".

 

• • ــــــ . “واج‌شناسی کم‍ّی زبان فارسی بر اساس شاهنامه فردوسی"، ترجمه ماری آرادگلی. راهنمای کتاب. دوره ۱۷. ش۱۰ـ۱۲. دی ـ اسفند ۱۳۵۳، ص۷۶۴ـ۷۶۷.*

 

• • معینی، محمدرئوف. “پیش‌فرض‌ها در جملات فارسی، پیش‌فرض معناشناختی و منظورشناختی". مجله پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه کاشان. س۱. ش۱. پاییز ۱۳۷۹، ص۱۰۷ـ۱۲۴.

 

مفاهیم ضمنی معمول؛ انواع پیش‌فرضها؛ پیش‌فرض جملات پرسشی؛ پیش‌فرض و افعال؛ پیش‌فرض در جملات شرطی؛ پیش‌فرض در سؤالات بله/خیر؛ پی‌فرض و فشار؛ پیش‌فرض در جملات منفی.

 

• مغربی، عبدالقادر. “اشتقاق و تعریب"، ترجمه احمد آرام. گلچرخ. ش۵. دی ۱۳۷۱، ص ۲۷ـ۳۰.*