با افزایش سهم نسبی کارفرمایان و کارگران، نسبت کارگر به کارفرما ۴۱/۰ نفر افزایش یافته و از ۶/۳ نفر در سال ۱۳۷۵ به ۰۱/۴ نفر در سال ۱۳۸۵ رسیده است. افزایش این نسبت یعنی ایجاد واحدهای تولیدی با تعداد کارکنان بیشتر و اکثرا با سرمایه سرانه بیشتر و مقیاس تولید بزرگتر و کارا و امکان استفاده از صرفه های داخلی و خارج مقیاس … و در نتیجه کاردهی سرانه بالاتر و به عبارت دیگر هزینه های تولید کمتر. این امر نشانگر این است که تحول مطلوبی در جهت توسعه اقتصادی شهر بابل به وجود آمده است.
افزایش ۴۸۸۰ نفر به مزد و حقوق بگیران شهر سبب شده که سهم نسبی این گروه ۵۸/۶ درصد رشد یابد. این گونه افزایش سهم نسبی روند مطلوبی به نظر می رسد. بررسی چگونگی پخشایش شاغلان جدید در گروه های اصلی فعالیت نشان می دهد که ۳۹/۴۵ درصد این شاغلان در بخشهای تولیدی کشاورزی و صنعت) و بقیه در بخش خدمات مشغول فعالیت شده اند. گروه عمده فروشی،خرده فروشی و … به تنهایی ۲۸/۳۹ درصد شاغلان جدید را جذب کرده که از این نظر رتبه اول را در گروه های عمده فعالیت داشته است. پس از آن گروه های ساختمان و صنعت-ساخت با جذب ۰۲/۲۰ و ۹۴/۱۹ درصد شاغلان جدید قرار می گیرند.
بنابراین هم افزایش بخش خصوصی و هم تغییرات درون بخش خصوصی و دولتی به سوی صنعتی تر شدن می باشد که نشان می دهد پس از اینکه خدمات اولیه دولتی در شهر شکل گرفته است، چه بخش دولتی و چه بخش خصوصی رو به صنعتی شدن گذاشته اند به نحوی که کارگاه های صنعتیو غیرصنعتی بزرگتری مشغول به فعالیت شده اند و نسبت کارگر به کارفرما افزایش یافته است.
-بخش زیادی از جمعیت شهر و شاغلان آن را مهاجران وارد شده تشکیل می دهند که نشان از رونق اقتصادی شهر دارد.
حدود دو سوم شاغلان شهر در بخش خدمات مشغول به فعالیت هستند.
-شهر بابل نقش قابل توجهی در ارائه خدمات بازرگانی، آموزش و حمل و نقل در منطقه ایفا می کند.
-در بخش خصوصی، گروه شغلی عمده فروشی،خرده فروشی و… بیش از سایر گروه های شغلی، شاغلان خود را افزایش داده است.
-بخش خصوصی بیش از بخش دولتی رشد کرده و در نتیجه سهم نسبی بخش خصوصی به زیان بخش دولتی افزایش یافته است.
-در بخش دولتی، گروه خدمات عمومی و اجتماعی شخصی بیش از سایر گروه های شغلی، شاغلان خود را افزایش داده است.
-سهم بخش تولیدیصنعت و کشاورزی) دولت در حال افزایش و بخش خدمات آن در حال کاهش است.
-تحول ترکیب داخلی وضع شغلی بخش خصوصی به گونه ای بوده است که نسبت کارگر به کارفرما بیش از دو برابر شده است که نشان از مشغول به کار شدن کارگاههای بزرگتر با سرمایه سرانه بیشتر و در نتیجه کارآیی بیشتر دارد.
ج- گروه های اصلی شغلی نیروی انسانی شهر بابل و تحول آن
در این قسمت با بررسی گروه های اصلی شغلی نیروی انسانی شهر بابل و مقایسه آن با مناطق شهری استان مازندرانو گلستان)، اطلاعاتی درباره نسبت مشاغل، نسبت مشاغل به جمعیت و ترکیب مشاغل ارائه می شود. منظور از گروه های اصلی شغلی، طبقه بندی کلیه کارکنان شهر بابل در گروه های قانون گذاران،مقامات عالی رتبه و…، متخصصین، تکنسینها و کارکنان نیمه متخصص، کارکنان خدماتی و فروشندگان …، کارکنان ماهر کشاورزی و ماهیگیری و…،صنعتگران و کارکنان مشاغل مربوط، مشاغل ابتدایی و نیروهای مسلح و مشاغل اظهار نشده است.
جدول شماره۱۰-۳۴۱ شمار شاغلان و سهم نسبی گروه های شغلی شهر بابل و مناطق شهری مازندرانو گلستان) را در سال ۱۳۸۵ نشان می دهد.
گروه شغلی صنعتگران و کارکنان مشاغل مربوط با ۹۰۱۱ نفر کارکن و ۳/۲۲ درصد سهم نسبی بیشترین سهم را دارد. این سهم ۵۸/۲ درصد بیشتر از پیکره مشابه استانی است. مقایسه پیکره درونی این گروه در شهر بابل با مناطق شهری استان نشان دهنده این نکته است که بخش صنعت شهر نسبت به پیکره مشابه استانی ضعیف تر است. ترکیب درونی این گروه در استان اندکی برتر از شهر بابل است. به گونه ای که کارکنان ساختمان و استخراج و… و فلزکاران، تراشکاران، ابزار سازان و… در شهر بابل ۲۲/۷۰ درصد شاغلان صنعتی شهر را تشکیل می دهند در صورتی که پیکره مشابه استانی ۸/۷۳ درصد است. این بخش از صنایع ارزش افزوده بیشتری نسبت به سایر بخشهای صنعتی تولید می کنند.
گروه کارکنان خدماتی و فروشندگان و… با ۷۲۷۲ نفر شاغل و سهم نسبی ۹۹/۱۷ درصد شاغلان، رتبه دوم را در گروه های دارد. این نسبت ۲۹/۲ درصد بیشتر از پیکره استانی است. این پیکره نشان از رونق اقتصادی و نقش بازرگانی شهر بابل در منطقه دارد.
گروه متخصصین علوم، مهندسی و… با ۶۳۹۸ نفر شاغل و سهم نسبی ۸۱/۱۵ درصد سومین رتبه را دارد. این پیکره۱۱/۱ درصد بیشتر از پیکره مشابه استانی است.
۳-۴-۳- میزان و نسبت درصد جمعیت فعال در بخشهای فعال مختلف اقتصادی، و میزان و نسبت درصد اشتغال در آن بخشها و میزان و نسبت درصد بیکاری در شهر براساس آمار رسمی و اطلاعات موجود
در این قسمت نخست به نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ می پردازیم، سپس به ترتیب، جمعیت زیر سن کار و تحول آن،جمعیت در سن کار و تحول آن، جمعیت فعال اقتصادی، اشتغال، بیکاری و تحول آن و جمعیت غیرفعال اقتصادی و تحول آن را مورد بررسی قرار می دهیم.
در پی آن، مسئله بار تکفل و تحول آن را مطالعه می کنیم و سرانجام نیز به بررسی و تحلیل علل تحول ساختار جمعیت فعال و غیرفعال اقتصادی شهر مبادرت می نماییم.
جمعیت شهر بابل در آبان ماه سال ۱۳۸۵ معادل ۱۵۸۳۴۶ نفر اعلام گردید. از این تعداد ۴۱/۲۷ درصد ۴۳۴۰۵نفر) را جمعیت فعال تشکیل می دهد که ۱۱/۹۳ درصد۴۰۴۱۶نفر) آن به شاغلین و ۸۹/۶ درصد۲۹۸۹نفر) آن به افراد بیکار اختصاص دارد.
۳-۴-۳-۱ جمعیت زیر سن کار شهر بابلو تحول آن
در آبان ماه ۱۳۸۵ برابر ۳۴۰۵۵ نفر یا ۲۵/۲۱ درصد جمعیت زیر سن کار بوده اند. در مهرماه ۱۳۷۵ از ۱۱۵۳۲۰ نفر جمعیت شهر ۳۵۵۴۱ نفر یا ۸۲/۳۰ درصد زیر سن کار بوده اند. مقایسه رشد این پیکره ها با رشد متوسط جمعیت شهر آشکارمی سازد که سهم نسبی جمعیت زیر سن کار شهر بابل در حال کاهش است. کاهش سهم نسبی جمعیت زیر سن کار یکی از عوامل افزایش میانگین سنی جمعیت شهر است. در گذر زمانی ده ساله، جمعیت زیر سن کار شهر بابل با نرخ رشد متوسط ۴۳/۰ درصد کاهش یافته و ۱۴۸۶ نفر از تعداد آن کاسته شده است جدولهای ۱-۳۴۲ الی ۶-۳۴۲).
۳-۴-۳-۲ جمعیت در سن کار شهر بابل و تحول آن
جمعیت در سن کار شهر بابل در سال ۱۳۸۵ برابر ۱۲۴۲۹۱ نفر یا ۴۹/۷۸ درصد جمعیت شهر بوده است. پیکره همانند برای سال ۱۳۷۵ برابر ۷۹۷۷۹ نفر یا ۱۸/۶۹ درصد است. مقایسه این پیکره ها نشان می دهد که طی یک دهه، جمعیت در سن کار شهر بابل با نرخ رشد متوسط ۵۳/۴ درصد در سال افزایش یافته و ۴۴۵۱۲ نفر بر شمار آن افزوده شده است. ار آنجا که رشد متوسط سالانه جمعیت در سن کار بیشتر از رشد متوسط سالانه جمعیت زیر سن کار بوده است، سهم نسبی جمعیت در سن کار افزایش یافته است. افزایش سهم نسبی جمعیت در سن کار اثرات مهمی بر افزایش جمعیت فعال اقتصادی و نیز بر اشتغال و بیکاری به جا می گذارد جدولهای شماره ۱-۳۴۲ الی ۴-۳۴۲و جدولهای ۸ و ۷-۳۴۲).
۳-۴-۳-۳ جمعیت فعال اقتصادی، اشتغال و بیکاری شهر بابل و تحول آن
جمعیت در سن کار به دو دسته عمده جمعیت فعال اقتصادی و جمعیت غیرفعال اقتصادی تقسیم می شود. از ۱۵۸۳۴۶ نفر جمعیت شهر بابل در سال ۱۳۸۵ برابر ۴۳۴۰۵ نفر۴۱/۲۷ درصد) جزو جمعیت فعال اقتصادی شهر و ۷۹۰۷۹ نفر ۹۴/۴۹درصد) جزو جمعیت غیرفعال اقتصادی بوده اند. سهم نسبی جمعیت فعال اقتصادی شهر بابل در سال ۱۳۷۵ به ترتیب برابر ۳۶/۲۶ و ۸۲/۴۲ درصد بوده است. مقایسه این دو گروه از پیکره ها نشان می دهد که بر سهم نسبی جمعیت فعال اقتصادی شهر بابل طی یک دهه ۰۵/۱ درصد افزوده شده است. رشد متوسط سالانه جمعیت فعال اقتصادی ۶۳/۳ درصد در سال بوده و از رشد متوسط سالانه جمعیت در سن کار ۵۳/۴درصد) ۹/۰ درصد کمتر بوده است. افزایش سهم نسبی جمعیت فعال اقتصادی شهر بابل در حالی صورت گرفته که سهم نسبی جمعیت در سن کار ۳۱/۹ درصد افزایش یافته است. افزایش سهم نسبی جمعیت فعال اقتصادی و افزایش سهم نسبی جمعیت در سن کار زمانی قرین می گردد که سهم نسبی جمعیت غیرفعال اقتصادی به اندازه تفاوت قدر مطلق تغییرات سهم نسبی آن دو افزایش یابد جدول شماره ۸-۳۴۲).
از ۴۳۴۰۵ نفر جمعیت فعال شهر بابل در سال ۱۳۸۵ معادل ۴۰۴۱۶ نفر شاغل و بقیه، یعنی ۲۹۲۸ نفر بیکار بوده اند. در نتیجه نرخ اشتغال ۱۱/۹۳ درصد و نرخ بیکاری ۸۹/۶ درصد بوده است. پیکره های همانند برای سال ۱۳۷۵ برابر با ۳۵/۸۶ و ۶۵/۱۳ درصد است. مقایسه این دو دسته از پیکره ها مبین کاهش بیکاری در سطح شهر است. از هر ۱۰۰ نفر جمعیت فعال شهر ۸۹/۶ درصد موفق به یافتن کار نشده اند. رشد متوسط سالانه جمعیت شاغل شهر ۴۱/۴ درصد و رشد متوسط بیکاری ۲۳/۳- درصد بوده است. بدین ترتیب نرخ بیکاری شهر از ۶۵/۱۳ درصد در سال ۱۳۶۵ به ۸۹/۶ درصد در سال ۱۳۸۵ کاهش یافته است. همچنین تعداد مطلق بیکاران شهر نه تنها افزایش نیافته بلکه ۲۸ نفر نیز از شمار آنها کاسته شده است.
بررسیها نشان می دهد که متوسط مدت زمان بیکاری در شهر بابل معادل ۱۴ ماه و ۲۸ روز است. این پیکره در مناطق شهری استان مازندران ۱۴ ماه و ۵ روز می باشد. مقایسه پیکره های فوق نشان از وضعیت تقریبا مشابه شهر بابل در ایجاد اشتغال نسبت به مناطق شهری استان دارد. به طوری که امید به یافتن شغل در این شهر با مناطق شهری استان تقریبا یکسان است و هر فرد بیکار به طور متوسط پس از ۱۵ ماه شغل مناسب خود را می یابد. مقایسه ثبات شغلی کارکنان شهر با مناطق شهری استان نیز وضع اقشار مرفه شهر ساکن هستند از قیمت بیشتر و مناطق مربوط به اقشار کم درآمد شهر از قیمت کمتری برخوردارند.
جابجایی اقشار اجتماعی ساکن در شهر می تواند در قیمت زمین نیز موثر باشد. به نحوی که اگر قشر مرفه شهر در طول چندین سال به دلیل ترافیک، تراکم واحدهای تجاری و شلوغی مرکز شهر به نقطه ای دیگر از شهر تغییر مکان نماید این جابجایی در قیمت زمین نیز بی تاثیر نخواهد بود.
۳-۵ خصوصیات کالبدی شهر
۳-۵-۱ نحوه استفاده از اراضی شهر برحسب کارکردهای مختلف، با توجه به بند۶ پیوست شماره ۲) و محاسبه سطوح، درصد و سرانه آنها در کل شهر
پس از انجام برداشت های مکان به مکان شهر بابل در سال ۱۳۸۸ نتایج زیر حاصل شد.
سطح کل کاربری های شهر در سال ۱۳۸۸ حدود ۲۳۴۲ هکتار است که حدود ۲۵۷ هکتار یعنی ۱۱ درصد از آن را اراضی بایر و حدود ۱۱۴ هکتار آن را اراضی کشاورزی و ۱۶۹ هکتار آن را باغ تشکیل می دهد که درصد اشغال اراضی کشاورزی و باغ نسبت به کل شهر به ترتیب حدود ۵ درصد و ۷ درصد می باشد. طرح جامع قبلی سطح کاربری های وضع موجود در سال ۱۳۷۲ را ۱۹۴۷ هکتار و سطح کاربری های دوره طرح یعنی سال ۱۳۸۲ را نیز ۱۹۴۷ هکتار پیشنهاد کرده است.
مطابق محاسبات این مشاور سرانه کاربری مسکونی حدود ۵۵متر مربع است که از سرانه پیشنهادی طرح قبلی یعنی حدود ۴۷/۳۶ متر مربع،۵۳/۱۸ متر مربع بیشتر است. سرانه کاربری آموزشی حدود ۲ متر مربع است که نسبت به سرانه پیشنهادی طرح جامع قبلی یعنی ۴۱/۲ متر مربع حدود ۴/۰ متر مربع کمتر می باشد. سرانه آموزش عالی در سال ۱۳۸۸ حدود ۳۴/۲ متر مربع است که از سرانه پیشنهادی طرح قبلی مصوب ۸۷/۱متر مربع)حدود ۴۷/۰ متر مربع بیشتر می باشد ولی با توجه به سرانه هر نفر دانشجو و تعداد دانشجویان مراکز آموزش عالی شهر بابل به نظر می رسد که شهر با کمبود سطح کاربری آموزش عالی مواجه است. سرانه کاربری تجاری در طرح قبلی حدود ۵/۱ متر مربع سال ۱۳۷۲) پیشنهاد گردیده بود که این مقدار در وضع موجود حدود ۱۸/۴ متر مربع می باشد و نسبت به سرانه پیشنهادی بسیار بیشتر می باشد. سرانه کاربری اداری در وضع موجود حدود ۱۵/۱ متر مربع است که از سرانه پیشنهادی طرح جامع قبلی ۱۱/۲متر مربع) به مراتب کمتر می باشد.
سرانه کاربری نظامی و انتظامی در وضع موجود حدود ۳۹/۰ متر مربع می باشد که از سرانه ۲۲/۰ متر مربعی پیشنهادی طرح جامع قبلی ۱۷/۰ متر مربع بیشتر می باشد. سرانه کاربری درمانی ۷۲/۰ متر مربع و بهداشتی ۰۹/۰ متر مربع می باشد که با توجه به سرانه پیشنهادی کاربری بهداشتی- درمانی طرح جامع قبلی یعنی ۱ متر مربع سرانه این کاربری حدود ۵۲/۰ متر مربع از سرانه طرح جامع مصوب کمتر می باشد. سرانه کاربری فرهنگی در وضع موجود حدود ۰۸/۰ متر مربع می باشد که از سرانه ۵۳/۰ متر مربع پیشنهادی طرح جامع قبلی حدود ۴۵/۰ متر مربع کمتر می باشد. سرانه کاربری مذهبی نیز در وضع موجود حدود ۵۷/۰ متر مربع می باشد که با سرانه ۵۳/۰ متر مربعی طرح جامع قبلی تفاوت اندکی دارد.
دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران مرکز
عنوان پایان نامه : ارزیابی کیفیت خدمات شبکه مخابرات و رضایت مندی شهروندان
استاد راهنما: دکتر علی نوری کرمانی
نقشه ۱-۳ شهر بابل
ماخذ : مهندسین مشاور ایستا ، ۱۳۸۵ – مقیاس نقشه بهص ورت تقریبی می باشد .
فصل چهارم
تجزیه وتحلیل داده ها
۴-۱ مقدمه
این فصل ابتدا به معرفی شرکت ، چشم انداز، ماموریت و اهداف استراتژیک می پردازد. سپس نتایج تحلیل داده ها که در نمونه تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است، بررسی می گردد. در این بخش، برای پاسخگوئی به مسئله تدوین شده و یا تصمیم گیری درمورد رد یا تائید سئوال هایی که برای تحقیق در نظر گرفته شده است از روش های مختلف تجزیه و تحلیل استفاده می شود.
به طور کلی در یک تقسیم بندی میتوان روش های آماری را به دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی تقسیم بندی نمود. از هردو بخش این روشها در خلاصه سازی و استنباط داده ها استفاده شده است. در بخش آمار توصیفی با بهره گرفتن از جداول فراوانی و نمودارهای مناسب به توصیف داده ها پرداخته شده است. در بخش استنباطی روش های زیر استفاده شده است.
آزمون t – استیودنت در راستای تایید یا عدم تایید فرضیات به کار گرفته شده است در این مورد مقدار میانگین پاسخ ها با حد وسط گزینه ها یعنی مقدار متوسط ۳) آزموده شده است.
از آزمون فریدمن برای بررسی میزان تاثیر عوامل ذکر شده و تعیین میزان رتبه تاثیر هر عامل استفاده گردیده است و با بهره گرفتن از این آزمون اولویت بندی شده است.
برای بررسی مقادیر میانگین جنبه ها در گروه های جنسیتی , سنی , تحصیلی, سمت و وضعیت تاهل از آزمونهای t و تحلیل واریانس استفاده شده است.
محاسبات و استخراج خروجیها با بهره گرفتن از نرم افزارهای آماری Excel وSPSS 20 انجام گرفته است.
۲۴-۲ معرفی شرکت مورد بررسی
۴-۲-۱ گروه MTN
ارزیابی کیفیت خدمات شبکه مخابرات و رضایت مندی شهروندان «مطالعه موردی ...